Tag archieven: Nederlandse Antillen

Vanaf vandaag 200 jaar Koninkrijk

Is de viering van 200 jaar Koninkrijk der Nederlanden in Nederland nu langzamerhand wel voorbij, op Curaçao zou de viering vandaag moeten beginnen. Het is op 27 januari namelijk precies 200 jaar geleden dat namens Nederland een nieuwe gouverneur, Albert Kikkert, met Zr. Ms. de Prins van Oranje de Curaçaose Annabaai binnenvoer.

De Annabaai rond 1900

De Annabaai rond 1900

Daarna zou het nog krap anderhalve maand duren, tot 4 maart 1816, eer de eilanden overzee weer officieel in Nederlandse handen kwamen, nadat ze sinds 1807 door de Engelsen waren bestuurd. Vanaf het bordes van het Gouverneurspaleis aanschouwde de gouverneur samen met de voltallige Raad het strijken van de Engelse en het hijsen van de Nederlandse vlag. Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Staaltje van Nederlandse onkunde

En dit is wel een foto van Bonaire, namelijk het Gotomeer.

En dit is wel een foto van Bonaire, namelijk het Gotomeer.

Dat Nederlanders weinig weten van de eilanden overzee, was al lang bekend. Maar dat een regionale krant het presteert om in één bericht drie eilanden op één hoop te gooien, is wel een heel sterk staaltje van onkunde: Nieuwe directeur Bonaire

Gelukkig kreeg ik vandaag ook een berichtje van de Stichting Nationale Parken Bonaire en weet ik dus dat de man uit dit krantenbericht inderdaad op Bonaire gaat werken (een overzeese gemeente van Nederland). Maar de foto van een Sint-Maartens strand en de zinsnede “…wordt hij verantwoordelijk voor het beheer van de twee nationale parken op Aruba.” zet de argeloze lezer wel op het verkeerde been. Sint-Maarten ligt ongeveer 900 kilometer noordelijk van Bonaire en is een zelfstandig land binnen ket koninkrijk der Nederlanden, net als Aruba trouwens, dat – schat ik – 150 kilometer verderop ligt. Ach, het zijn de voormalige Antilliaanse eilanden maar….  Terug naar www.DitzSchrijft.nl

 

Het groote zedenbederf

Werfstraat 6In dit prachtige pand aan de Werfstraat 6 (Otrobanda, Curaçao) werd in 1916 een kliniek ter bestrijding van geslachtsziekten gevestigd. Bepaald geen overbodige luxe, de dames en heren die met syfilis besmet waren, waren niet te tellen. Hoe dat allemaal in zijn werk ging, staat in dit artikel, dat op 5 december in de Ñapa verscheen: geslachtsziektes Ñapa

Terug naar www.DitzSchrijft.nl

 

Ren, Janina, ren

Marjan Brouwers en ik zijn hard bezig aan de roman over de jeugd van de Curaçaose Janina De Marchena-Katz. De in Polen geboren Janina Katz woont sinds 1947 op Curaçao en heeft een fraaie winkel in de Madurostraat.
Janina groeide in de vooroorlogse jaren in een Joods gezin op tegen de achtergrond van de dreiging van het antisemitische Polen en van Hitler-Duitsland. In 1939 bezetten de Russen haar geboortestad Chorostków en werd haar vader voor vijf jaar verbannen naar Siberië. De armoede en honger in Chorostków werden steeds groter. Maar het kon erger: in de zomer van 1941 namen de Duitsers de macht over. Janina’s broer Bumek werd naar een werkkamp gestuurd en een jaar later gebeurde er dit:

De werktitel van de geheel op historische feiten berustende roman is ‘Ren, Janina, ren’ en we streven ernaar hem rond mei 2016 in de winkel te hebben.  Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Op een plank naar het ziekenhuis

In 1855 kreeg Curaçao eindelijk een echt ziekenhuis. Maar zieken die vanuit Band’abou vervoerd moesten worden, mochten blij zijn als ze op een oude deur of een plank gedragen werden. Een ambulance kwam er pas in 1921 en vervoer per ezel was lang niet altijd mogelijk.

Mijn verhaal over de historie van de ambulance vindt u hier: Ambulance Ñapa   Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Krankzinnig in de 19e eeuw

Tot ver in de 19e eeuw waren de krankzinnigen op Curaçao opgesloten samen met de lepralijders. Zij werden kennelijk allebei beschouwd als hopeloze gevallen. In het gesticht, dat op het Rif stond, zaten de krankzinnigen vaak vastgebonden aan ijzeren kettingen. Kennelijk ging het alleen om de echt ernstige gevallen, want in 1838 telde het tehuis slechts acht lepralijders en vier krankzinnigen. Hoe het verder ging met de zorg voor de krankzinnigen lees je in krankzinnigenzorg, Ñapa 30-10-2015   Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Gratis lijkwagen

Stel je voor: in 1862 was de pokkenepidemie op Curaçao zo ernstig, dat de armen die aan de ziekte overleden een gratis lijkwagen kregen. De angst voor besmetting was groot. Zo werd in 1883 een negenjarig jochie op zijn eentje van Jan Thiel naar Jongbloed gebracht. Laatstgenoemde plantage was toch onbewoond, dus zo kon hij niemand besmetten. Meer details over deze ziekte op Curaçao in dit artikel in de Ñapa van 17 oktober 2015: pokken op Curaçao   Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Bonaire vindt potvisbaby

potvis

Op het Bonairiaanse strand van Boka Chikitu in het Washington Slagbaai National Park heeft een medewerker van Stinapa een -helaas dode- potvissenbaby aangetroffen. De Koga breviceps wordt zelden gespot op zee, dus voor de wetenschap is deze vondst heel bijzonder. Potvissen kunnen 3.5 meter lang worden en een gewicht van 400 kg bereiken. Deze pasgeborene is 1.20 meter lang. Uit eerdere onderzoeken van de maaginhoud van aangespoelde potvissen blijkt dat deze walvissensoort vooral inktvis eet.  Terug naar DitzSchrijft.nl

Nieuwe roman Jopi Hart

Joseph Hart was een van de auteurs die op 13 maart Kruispunt             hun nieuwe boek presenteerden in Amsterdam. Zijn roman, Kruispunt, belicht opnieuw (na Verkiezingsdans uit 2013) de criminele onderwereld van Curaçao.

In Kruispunt staat de agressiviteit van jonge criminelen centraal. Agressiviteit die volgens Hart niet alleen te verklaren is uit de armoede, werkeloosheid, slecht onderwijs en de eenoudergezinnen. Hij werd zeer beïnvloed door het boek van Aart G. Broek Cultuur van schaamte (ook verschenen bij In de Knipscheer). Schaamte zou mede leiden tot agressief gedrag en dat wordt in deze roman goed zichtbaar.

In de psychologische thriller beschrijft Hart twee jonge mensen met totaal verschillende achtergronden. Ze vertrekken beide naar Nederland, de een voor een vervolgopleiding, de ander omdat hem op Curaçao de grond onder de voeten te heet wordt. Een spannende roman, die goed inzicht geeft in de moderne crimineel van Curaçao.  Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Operatie zonder narcose

Een operatie zonder narcose. Tot de eerste helft van de 19e eeuw was dat heel normaal. Totdat in Amerika voor het eerst ethernarcose werd gebruikt. Dat was in 1846 en een jaar later ging op Curaçao al de eerste patiënt met deze verdoving onder het mes. Voor nog meer leuke weetjes rondom opereren op Curaçao, lees mijn artikel in de Ñapa van 5 september 2015: operaties Curaçao.   Terug naar www.DitzSchrijft.nl