Op de fiets in de zon en dat in november. Of in februari. Heerlijke temperaturen en natuurlijk een prachtig landschap. Zie onderstaand verhaal dat ik schreef voor Tijdgeest van dagblad Trouw. Terug naar DitzSchrijft
Eindelijk is het zo ver: de Antillenleguaan (Iguana delicatissima) is officieel beschermd. Of dit effect zal hebben op de jacht? Het mannetje heeft twee penissen, waardoor mannen maar wat graag zijn vlees eten. Het is niet bekend of het helpt in hun mannelijkheid, maar ach, je weet nooit.
Het arme dier heeft zijn naam ook niet mee: delicatissima, ofwel: zeer smakelijk. Geen wonder dat die gegeten wordt. Het schijnt dat leguaan naar kip smaakt. Deze Antillenleguaan komt vooral voor in de noordelijke heuvels van Sint Eustatius.
Leguanen kunnen wel twee meter lang worden – inclusief staart – en zijn soms razendsnel. Dan gaan ze er op hoge poten vandoor.
De leguaan heeft nu de hoogste bescherming gekregen binnen het SPAW protocol (SPAW = Specially Protected Areas and Wildlife). Terug naar DitzSchrijft
Green Phenix, een duurzame onderneming op Curaçao, is op plek 69 binnengekomen in de Duurzame100 van Trouw. Ik interviewde afgelopen zomer de oprichter van Green Phenix, Sabine Berendse. Een bevlogen vrouw die met hart en ziel plastic recyclet tot leuke producten. Waarom? Omdat er dan minder plastic in zee terechtkomt. Ze is verliefd op zeeschildpadden die dankzij haar activiteiten minder plastic eten, waarin ze kunnen stikken, en minder kans lopen in afgedankte visnetten terecht te komen. Het interview met Sabine verscheen dinsdag 12 oktober in Trouw. Terug naar DitzSchrijft
Begin juli wandelde ik met Jandino Asporaat door ‘zijn’ Hòfi Mango op Curaçao. Hij kocht dit terrein en zag er meteen een bijzonder natuurpark in. Vol enthousiasme wees hij me op de verschillende tuinen die er al zijn en die nog aangelegd gaan worden. Heerlijk, zo iemand die niet alleen plannen heeft, maar ze ook daadwerkelijk uitvoert. Ik schreef er een artikel over voor Trouw: Jandino Asporaat. Terug naar DitzSchrijft
Op zaterdag 11 mei liep ik op Curaçao mee met de straatschoonhoudploeg van Alex Roose. Elke twee tot drie weken maken zij een twee kilometer lange straat schoon, die Roose zelf de Kaya Tene Kòrsou Limpi heeft genoemd. Terwijl we het vele afval uit de berm prikten, vertelden Urvin Leito, Hetty Groennou, Ella Tromp en Rob Spong mij over hun drijfveren. Ik schreef er een artikel over voor Trouw (verschenen op 22 mei 2019) en ze staan nu op de groslijst van Trouws Duurzame100. Pabien! Terug naar www.DitzSchrijft.nl
De Tafelberg. Wat weten we daar eigenlijk van? Van die afgeplatte berg die vanuit grote delen van Band’ariba te zien is. Zo dichtbij, maar toch ver weg, want we kunnen de berg niet beklimmen of bezoeken.
Ruim een jaar lang zijn fotografe Sinaya Wolfert en ik bezig geweest om dit onbekende stuk Curaçao in tekst en beeld vast te leggen, met als resultaat het (Engelstalige) boek Tafelberg and beyond. Het neemt je mee naar de oude plantages rond de Tafelberg, je beklimt als het ware de berg en ziet het schitterende panorama vanaf de top. Alsof je er zelf staat.
De foto’s en de teksten vertellen ook het verhaal van huidige en vroegere industriële activiteiten. Het verhaal van fosfaat en kalksteen, van Fuikbaai en de haven van Fuik, van de Santa Barbara plantage aan de voet van de Tafelberg en van het verlaten (fosfaat)dorp Nieuwpoort. Hoewel de straat met industriële gebouwen van weleer nu uitgestorven is, lijkt het alsof de oude machines en gereedschappen nog op de terugkeer van de arbeiders wachten.
Dit boek neemt je ook mee naar de laatste bewoners van Nieuwpoort en geeft een beeld van zijn buren: Groot Sint Joris en Fuik. Een onbekend stuk Curaçao ontwaakt.
Het boek zal niet in de boekhandel te koop zijn, dus reserveer nu je exemplaar!
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Een jaar na een gerechtelijke uitspraak over de bouw van een pier in het Bonairiaanse onderwaterpark diende de hoger-beroepzaak die de Eilandsraad van Bonaire had aangespannen. Alweer kregen Stinapa Bonaire en de stichting Sea Turtle Conservation Bonaire gelijk: er mag niet gebouwd worden in dit stuk beschermde natuur. Goed zo. Dan maar geen pier voor een extra terras op het eiland. Zie ook mijn bericht hierover van 22 juli 2015. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
En dit is wel een foto van Bonaire, namelijk het Gotomeer.
Dat Nederlanders weinig weten van de eilanden overzee, was al lang bekend. Maar dat een regionale krant het presteert om in één bericht drie eilanden op één hoop te gooien, is wel een heel sterk staaltje van onkunde: Nieuwe directeur Bonaire
Gelukkig kreeg ik vandaag ook een berichtje van de Stichting Nationale Parken Bonaire en weet ik dus dat de man uit dit krantenbericht inderdaad op Bonaire gaat werken (een overzeese gemeente van Nederland). Maar de foto van een Sint-Maartens strand en de zinsnede “…wordt hij verantwoordelijk voor het beheer van de twee nationale parken op Aruba.” zet de argeloze lezer wel op het verkeerde been. Sint-Maarten ligt ongeveer 900 kilometer noordelijk van Bonaire en is een zelfstandig land binnen ket koninkrijk der Nederlanden, net als Aruba trouwens, dat – schat ik – 150 kilometer verderop ligt. Ach, het zijn de voormalige Antilliaanse eilanden maar…. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Op het Bonairiaanse strand van Boka Chikitu in het Washington Slagbaai National Park heeft een medewerker van Stinapa een -helaas dode- potvissenbaby aangetroffen. De Koga breviceps wordt zelden gespot op zee, dus voor de wetenschap is deze vondst heel bijzonder. Potvissen kunnen 3.5 meter lang worden en een gewicht van 400 kg bereiken. Deze pasgeborene is 1.20 meter lang. Uit eerdere onderzoeken van de maaginhoud van aangespoelde potvissen blijkt dat deze walvissensoort vooral inktvis eet. Terug naar DitzSchrijft.nl
Vandaag rolde Plus Magazine in de bus met daarin de reportage van Emile Luider en mijzelf over de Ierse Wild Atlantic Way. De foto’s doen deze 2500 kilometer lange autoroute recht: wat een ruigheid en wat een schoonheid. Een jaar geleden waren wij voor dit artikel op pad en het komt allemaal weer terug. Ziehier het artikel in Plus Magazine: WAW. Zie ook mijn bijdrage op deze site van 14 oktober 2014. Terug naar DitzSchrijft.nl