Na een maand van stemmen verzamelen is het gelukt: Ren, Janina, ren! staat op de short list van de Schrijverspunt Stimuleringsprijs. Het begon met 29 genomineerde boeken, daarvan zijn er nog vijf over. Gedurende de hele maand oktober kan er nog gestemd worden op: Stimuleringsprijs.
We hopen natuurlijk met onze roman over Janina de Marchena-Katz nummer 1 te worden. De vluchtelingen van toen en nu verdienen dat! Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Onze roman Ren, Janina, ren! staat op de long list van de Schrijverspunt Stimuleringsprijs. Als we veel stemmen verzamelen, maken we een kans om op de short list te belanden. Stemmen kan tussen 1 september en 1 oktober hier: www.schrijverspunt.nl/stimuleri…/7657-ren-janina-ren.
Schrijverspunt wil de beste boeken van debuterende en minder bekende auteurs extra aandacht geven. Het zou natuurlijk prachtig zijn als Ren, Janina, ren! de door Schrijverspunt ingestelde prijs wint.
Mochten we na de eerste stemronde op de short list komen, dan volgt een tweede stemronde.
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Een vermoeide “slaaf” tijdens de opnames voor de film Tula, the Revolt (2012)
Vandaag wordt op Curaçao de opstandige slaaf Tula herdacht, in 1795 een van de leiders van de grote slavenopstand. In Nederland is het verhaal van deze opstand nog weinig bekend, al is er inmiddels wel een drietal steden met een straat die naar hem is vernoemd.
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Onze roman Ren, Janina, ren! wordt ook in Suriname gelezen. We kregen een lovende recensie in Parbode Magazine van deze maand, een Surinaams opinieblad. Enkele citaten:
‘Het leven in Polen wordt op een beeldende manier weergegeven, met veel aandacht voor de typisch Joodse gebruiken. Door de wisselingen in perspectieven, tussen bijvoorbeeld moeder Bertha en bobe Dwora, krijgen de familieleden een gezicht, en des te treffender is de inbreuk op het vertrouwde Poolse leven gebracht, die eerst de Russen en dan de Duitsers teweegbrengen.’
‘De aanvullingen bij de meeste hoofdstukken met foto’s uit het archief van de familie Katz zijn een absolute toevoeging.’
‘… door de biografische achtergrond krijgt het geheel een extra dimensie.’ Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Slechts weinigen weten hoe het Scheveningse Madurodam aan zijn naam komt. Je denkt al gauw dat Maduro een ander woord voor miniatuur is. Samen met het bekende achtervoegsel ‘dam’ kom je zo vanzelf op de naam voor dit Nederlandse amusementsstadje.
Mooi niet. Madurodam is
genoemd naar de Curaçaose verzetsheld George Maduro, die vandaag 100 jaar geleden werd geboren. Deze Leidse rechtenstudent maakte zich tijdens de Tweede Wereldoorlog zo verdienstelijk dat koningin Wilhelmina hem in 1946 postuum onderscheidde met de Militaire Willemsorde.
Maar hoe komt onze nationale attractie aan de naam van een Curaçaose oorlogsheld? En wat deed die Curaçaoënaar trouwens in Nederland? Eerst maar het antwoord op de laatste vraag. Als tienjarige vertrok George, telg van een oud joods zakengeslacht, naar Nederland, waar hij na de middelbare school naar Leiden vertrok om er rechten te studeren.
In 1936 volgde Maduro als dienstplichtige een opleiding tot reserve‑officier. De Tweede Wereldoorlog was in 1940 amper uitgebroken, of Maduro moest zijn leidinggevende capaciteiten bewijzen. De Duitsers hadden op dat moment de Villa Dorrepaal bij Rijswijk in handen, en aan Maduro de opdracht hen ervan te weerhouden Den Haag in te nemen. Met gevaar voor eigen leven leidde hij een peloton van vijftien man. Door met één mitrailleur telkens vanaf een andere plek te vuren, leek het net leek alsof hij over veel meer mitrailleurs beschikte: de Duitsers kozen het hazenpad.
Kort daarna sloot Maduro zich bij het 
verzet aan, maar hij werd opgepakt. Na zijn vrijlating in december 1941 dook hij onder en hielp hij piloten via Spanje en Portugal naar Engeland. De Gestapo kreeg hem in 1943 opnieuw te pakken toen hij probeerde zich bij de Nederlandse strijdkrachten in Engeland aan te sluiten.Hij overleed op 9 februari 1945 in het concentratiekamp Dachau aan vlektyphus.
Hoe komt Madurodam nu aan zijn naam? Zijn ouders, Joshua en Rebecca Maduro, waren kapot van de dood van hun enige zoon. Ze wilden graag de herinnering aan George in Nederland levend houden, met een blijvend monument verbonden aan een goed doel. Hun vriendin Beppie Boon‑van der Starp bracht hen op het idee van een ministad, die in Engeland al bestond en waarvan de opbrengsten ten goede kwamen aan ziekenhuizen in Londen. Zo ontstond Madurodam waarvoor de Maduro’s een startkapitaal van 100.000 gulden leverden, een fors bedrag in de naoorlogse jaren.
Het goede doel werd een studentensanatorium. Dat bestaat niet meer, maar nog steeds keert Madurodam jaarlijks een deel van de opbrengst uit aan goede doelen. Precies zoals de Maduro’s het voor hun zoon wensten. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Wij hameren er steeds weer op: onze roman over Janina Katz is een universeel verhaal over kinderen op de vlucht. Dat hadden ze in Edam goed begrepen. Wij werden uitgenodigd voor een panelgesprek met programmamaakster Leontien Rosier en José van Boeckel, jeugdbeschermer voor vluchtelingen bij Nidos.
In een volle cafézaal van Hotel De Harmonie sprak programmamaakster Leontien Rosier op 14 juli met ons drieën over de raakvlakken tussen de roman en jonge, alleenstaande vluchtelingen.
José maakte duidelijk dat met name Eritrese vluchtelingenkinderen nu hetzelfde doormaken als Janina Katz 75 jaar geleden. Jongeren die net als Janina na een aantal jaar hun moeder of vader niet meer herkennen, die, net als Janina, vaak door hun ouders gestuurd worden omdat ze hopen hun kind op die manier te kunnen redden van het oorlogsgeweld en die traumatische ervaringen hebben wanneer ze eenmaal in Nederland zijn aangekomen.
Dank aan de organisatie van dit Boek&Café, Janneke Rijpstra, en aan Siem Kees Slegt van Hotel de Harmonie, waar we een uitstekende nachtrust genoten. En aan boekhandel Het Leesteken uit Purmerend, die zijn stapel Ren, Janina, ren! aan het publiek verkocht. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Donderdag, precies 75 jaar na de bezetting van Chorostków door de Duitsers, boden Marjan Brouwers en ik onze roman Ren, Janina, ren! aan D66-leider Alexander Pechtold aan. In mei hadden we al een exemplaar overhandigd aan premier Bernard Whiteman van Curaçao, nu werd het tijd om Janina’s verhaal onder de aandacht van de Haagse politiek te brengen. 
Janina’s verhaal – ze ontkwam aan deportatie en moest zien te overleven in bezet Polen – is het verhaal van zoveel vluchtelingen. Nog altijd zijn er kinderen als Janina op de vlucht voor oorlogsgeweld. Vaak komen ze er net als zij helemaal alleen voor te staan en moeten ze zich zien te redden in een vijandige, gevaarlijke wereld. Die kinderen hebben hulp nodig.
Janina’s verhaal is beslist niet het zoveelste verhaal over de Tweede Wereldoorlog. Janina’s verhaal is van alle tijden en is juist nu extra actueel. Dat is precies de reden waarom wij van harte hopen dat Alexander Pechtold niet de laatstepoliticus is die ons boek leest en het verhaal van Janina verder brengt. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Prachtig nieuws, er komt nu al een tweede druk van onze roman ‘Ren, Janina, ren!’ over 
de Pools/Joodse Janina. Voorlopig alleen van de Nederlandse versie, die vooral op Curaçao zeer goed wordt verkocht. Maar ook ‘Run, Janina, Run! doet het god, zowel op Curaçao als in Amerika.
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Een jaar na een gerechtelijke uitspraak over de bouw van een pier in het Bonairiaanse onderwaterpark diende de hoger-beroepzaak die de Eilandsraad van Bonaire had aangespannen. Alweer kregen Stinapa Bonaire en de stichting Sea Turtle Conservation Bonaire gelijk: er mag niet gebouwd worden in dit stuk beschermde natuur. Goed zo. Dan maar geen pier voor een extra terras op het eiland. Zie ook mijn bericht hierover van 22 juli 2015. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Janina en de auteurs met de roman
We waren tien dagen op Curaçao, verkochten dik 250 boeken en maakten Janina en haar familie blij met het optekenen van Janina’s oorlogsverhaal. Ze kreeg veel aandacht van de pers met een interview in het Papiamentu op TeleKorsou, een interview in de Ñapa (Janina in Ñapa), een artikel in het Antilliaans Dagblad (Janina in AD) en diverse korte artikelen met foto’s van haar verjaarsfeest, de aanbieding van het boek, de aanbieding aan minister-president Bernard Whiteman, aan de Curaçaose schoolbibliotheken en de Mongui Maduro Library (met dank voor de gastvrijheid) en van onze lezing in het Nationaal Archief.
De MinPres ontvangt het boek
Saskia Smit van het PSC ontvangt een exemplaar voor de schoolbibliotheek.
Boeken signeren na de lezing in het Archief
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Vertegenwoordigers van de schoolbibliotheken luisteren naar een praatje van Ron Gomes Casseres van de Mongui Maduro Library