Categoriearchief: Antilliaanse Eilanden

Ren, Janina, ren

Marjan Brouwers en ik zijn hard bezig aan de roman over de jeugd van de Curaçaose Janina De Marchena-Katz. De in Polen geboren Janina Katz woont sinds 1947 op Curaçao en heeft een fraaie winkel in de Madurostraat.
Janina groeide in de vooroorlogse jaren in een Joods gezin op tegen de achtergrond van de dreiging van het antisemitische Polen en van Hitler-Duitsland. In 1939 bezetten de Russen haar geboortestad Chorostków en werd haar vader voor vijf jaar verbannen naar Siberië. De armoede en honger in Chorostków werden steeds groter. Maar het kon erger: in de zomer van 1941 namen de Duitsers de macht over. Janina’s broer Bumek werd naar een werkkamp gestuurd en een jaar later gebeurde er dit:

De werktitel van de geheel op historische feiten berustende roman is ‘Ren, Janina, ren’ en we streven ernaar hem rond mei 2016 in de winkel te hebben.  Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Op een plank naar het ziekenhuis

In 1855 kreeg Curaçao eindelijk een echt ziekenhuis. Maar zieken die vanuit Band’abou vervoerd moesten worden, mochten blij zijn als ze op een oude deur of een plank gedragen werden. Een ambulance kwam er pas in 1921 en vervoer per ezel was lang niet altijd mogelijk.

Mijn verhaal over de historie van de ambulance vindt u hier: Ambulance Ñapa   Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Krankzinnig in de 19e eeuw

Tot ver in de 19e eeuw waren de krankzinnigen op Curaçao opgesloten samen met de lepralijders. Zij werden kennelijk allebei beschouwd als hopeloze gevallen. In het gesticht, dat op het Rif stond, zaten de krankzinnigen vaak vastgebonden aan ijzeren kettingen. Kennelijk ging het alleen om de echt ernstige gevallen, want in 1838 telde het tehuis slechts acht lepralijders en vier krankzinnigen. Hoe het verder ging met de zorg voor de krankzinnigen lees je in krankzinnigenzorg, Ñapa 30-10-2015   Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Gratis lijkwagen

Stel je voor: in 1862 was de pokkenepidemie op Curaçao zo ernstig, dat de armen die aan de ziekte overleden een gratis lijkwagen kregen. De angst voor besmetting was groot. Zo werd in 1883 een negenjarig jochie op zijn eentje van Jan Thiel naar Jongbloed gebracht. Laatstgenoemde plantage was toch onbewoond, dus zo kon hij niemand besmetten. Meer details over deze ziekte op Curaçao in dit artikel in de Ñapa van 17 oktober 2015: pokken op Curaçao   Terug naar www.DitzSchrijft.nl

De stijl van Marquez?

Dat is wel heel bijzonder: in een recensie in het Nederlands Tijdschrift voor Obstetrie en Gynaecologie word de sfeer van mijn boek Anyway (over de Curaçaose gynaecoloog Sergio Leon) zowaar vergeleken met die van de boeken van Gabriel Garcia Márquez. Een groter compliment kan ik (fan van Márquez) haast niet krijgen. recensie Anyway in NTOG   Terug naar DitzSchrijft.nl

Bonaire vindt potvisbaby

potvis

Op het Bonairiaanse strand van Boka Chikitu in het Washington Slagbaai National Park heeft een medewerker van Stinapa een -helaas dode- potvissenbaby aangetroffen. De Koga breviceps wordt zelden gespot op zee, dus voor de wetenschap is deze vondst heel bijzonder. Potvissen kunnen 3.5 meter lang worden en een gewicht van 400 kg bereiken. Deze pasgeborene is 1.20 meter lang. Uit eerdere onderzoeken van de maaginhoud van aangespoelde potvissen blijkt dat deze walvissensoort vooral inktvis eet.  Terug naar DitzSchrijft.nl

Nieuwe roman Jopi Hart

Joseph Hart was een van de auteurs die op 13 maart Kruispunt             hun nieuwe boek presenteerden in Amsterdam. Zijn roman, Kruispunt, belicht opnieuw (na Verkiezingsdans uit 2013) de criminele onderwereld van Curaçao.

In Kruispunt staat de agressiviteit van jonge criminelen centraal. Agressiviteit die volgens Hart niet alleen te verklaren is uit de armoede, werkeloosheid, slecht onderwijs en de eenoudergezinnen. Hij werd zeer beïnvloed door het boek van Aart G. Broek Cultuur van schaamte (ook verschenen bij In de Knipscheer). Schaamte zou mede leiden tot agressief gedrag en dat wordt in deze roman goed zichtbaar.

In de psychologische thriller beschrijft Hart twee jonge mensen met totaal verschillende achtergronden. Ze vertrekken beide naar Nederland, de een voor een vervolgopleiding, de ander omdat hem op Curaçao de grond onder de voeten te heet wordt. Een spannende roman, die goed inzicht geeft in de moderne crimineel van Curaçao.  Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Mike Eman hongerde terecht

Ruim een jaar geleden ging premier Eman van Aruba in hongerstaking.

Mike Eman tijdens zijn hongerstaking

Mike Eman tijdens zijn hongerstaking

Waarom? Omdat Nederland volgens hem buiten zijn boekje ging door aan de gouverneur van Aruba een aanwijzing te geven: hij mocht de Arubaanse begroting niet van zijn handtekening voorzien. In de Nederlandse pers werd af en toe wat lacherig gereageerd op deze hongerstaking. Maar wat blijkt: volgens de Raad van State had Eman gelijk. Nederland handelde geheel onjuist en Aruba had het budgetrecht niet aan het College financieel toezicht hoeven overdragen, zoals Nederland eiste. Zie hiervoor nogmaals mijn interview over deze kwestie met staatsrechtsgeleerde Arjen van Rijn in Trouw op 17 juli 2014: interview Van Rijn.  Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Operatie zonder narcose

Een operatie zonder narcose. Tot de eerste helft van de 19e eeuw was dat heel normaal. Totdat in Amerika voor het eerst ethernarcose werd gebruikt. Dat was in 1846 en een jaar later ging op Curaçao al de eerste patiënt met deze verdoving onder het mes. Voor nog meer leuke weetjes rondom opereren op Curaçao, lees mijn artikel in de Ñapa van 5 september 2015: operaties Curaçao.   Terug naar www.DitzSchrijft.nl

Politie NL werkt toch samen met Sint Maarten

Het spande erom: Sint Maarten was woedend omdat de Nederlandse politiechef elke samenwerking met de Sint-Maartense politie afwees. De politie zou te corrupt zijn voor samenwerking. Dat was tegen het zere been van Sint Maarten. Na spoedoverleg in Nederland kreeg Sint Maarten zijn zin: er wordt gewoon samengewerkt. Waarom Sint Maarten dat zo belangrijk vindt. lees je in mijn interview met de minister van justitie, Dennis Richardson: interview Richardson Trouw.

Terug naar www.DitzSchrijft.nl