Tag archieven: Antillen

Dierenwet op Curaçao?

Ook kleine nieuwtjes zijn belangrijk. Bijvoorbeeld dat een aantal dierenbeschermers op Curaçao het heft in eigen hand heeft genomen en bezig is een dierenwelzijnswet op te stellen. In een later stadium willen ze die aan de regering van Curaçao aanbieden.

Enerzijds een uitstekend idee, want dieren hebben op het eiland niet bepaald de prioriteit. Honden aan de ketting, stenen gooien naar leguanen en jonge katjes langs de weg, je komt het herhaaldelijk tegen.

Anderzijds kun je je afvragen of zo’n wet wel te handhaven is. Want wie nu de dierenbescherming of de politie belt, wanneer een hond bijvoorbeeld duidelijk hongerig aan de ketting ligt, krijgt niet altijd de gewenste actie. Er is domweg te weinig personeel.

Even afwachten dus of dat wel iets wordt, met die dierenwetgeving. Zolang je op Curaçao nog ongestraft door rood licht kunt rijden, is het de vraag of de politie dan wel optreedt tegen dierenmishandeling. Terug naar DitzSchrijft.nl

Porto Marie

Porto MarieOp zondag 8 september 2013 presenteerde Uitgeverij In de Knipscheer enkele nieuwe boeken. Daaronder viel ook het boek Porto Marie van wijlen Els Langenfeld. Eerder dit jaar had het Curaçaose publiek in de Mongui Maduro Bibliotheek al kennis kunnen nemen van Porto Marie, waarin Langenfeld drie historische, zeer lezenswaardige verhalen vertelt over de plantage Porto Marie. De auteur overleed tien dagen later aan kanker, op 9 jun i 2013.

Els Langenfeld dacht genuanceerd over de slavernij op Curaçao, wat haar niet door iedereen in dank werd afgenomen. Maar zij baseerde haar mening op archiefstukken, waar zij als geen ander in thuis was. Kort voor haar overlijden interviewde ik haar over dit boek en haar ideeën over slavernij voor het dagblad Trouw: Els Langenfeld Trouw 1  Els Langenfeld Trouw2  Terug naar DitzSchrijft.nl

Hopoogst

Er wordt aardig wat bier gedronken en gebrouwen in Nederland. Toch is de Zuid-Limburgse brouwerij Gulpener de enige die voor het brouwen van bier hop en graan van eigen bodem gebruikt. Een deel van de hop is biologisch en de hopplantages die Gulpener vlakbij het dorp Gulpen heeft zijn jaarlijks goed voor 28,5 miljoen glazen bier. Gulpener HoptuinOp zondag 15 september vindt de Gulpener Hopoogst plaats. Medewerkers, familie en vrienden van de brouwerij plukken de hop, en van 12-18 uur vindt in een feesttent in Reijmerstok het jaarlijkse Hopfestival plaats met muziek, kinderactiviteiten, proeven van lokale producten en de uitverkiezing van de Hopkoningin 2013. De toegang is gratis. www.gulpener.nl Voor een leuke fietstocht in deze omgeving: fietsen bij Gulpen

Terug naar DitzSchrijft.nl

 

Zaden oogsten

Hoewel de oogstmaand (augustus) al voorbij is, vallen er deze maand nog wel zaden te oogsten. Vooral leuk als je zeldzame en moeilijk verkrijgbare planten in je tuin hebt staan. Bovendien kun je de zaden met andere verzamelaars ruilen en zo je assortiment een- en tweejarigen uitbreiden.

Daarom kijk ik elke week met spanning naar de Engelwortel (Angelica gigas),

Uitgebloeide bloemschermen van de Engelwortel.

Uitgebloeide bloemschermen van de Engelwortel.

want een tuinvriend wil daar zaden van hebben. En ikzelf eigenlijk ook, want ik zie nog nergens in mijn tuin zaailingen van deze tweejarige plant staan.

Voor Groei&Bloei (nummer 9, 2013) schreef ik een artikel over het oogsten van zaden. Daarvoor interviewde ik Chris Kleinsman, lid van Groei&Bloei afdeling Almelo en een verwoed zaaier van tuinplanten. Volgens hem is het simpel: “Een plant wil van zijn zaden af wanneer ze rijp zijn. Dan pas gaat de zaaddoos open en kun je zaad oogsten. Niet eerder”

Een goed voorbeeld is volgens hem de papaver. “Boven op de zaaddoos zit een stempel en als de zaden gaan rijpen, vindt er een soort uitdrogingsproces plaats, waarbij de puntjes van de stempel omhoog gaan staan. Op een gegeven moment ontstaan er gaatjes in de zaaddoos. Dat is het teken dat de zaden rijp zijn en dan kun je oogsten. Knip de zaaddoos af en zet hem omgekeerd in een glas, zodat de zaadjes er vanzelf uit vallen.”

Hij erkent dat het niet altijd zo gemakkelijk gaat. Bij schermbloemigen zoals de Angelica gigas zijn niet alle zaden tegelijk rijp. “In dat geval neem ik een plastic bakje mee de tuin in, dat ik onder het zaadscherm houd. Vervolgens tik ik de schermen tegen de binnenkant van het bakje en dan vallen de rijpe zaden vanzelf af. De rest blijft zitten.”

Daarom tik ik nu regelmatig tegen het uitgebloeide bloemscherm van de Engelwortel. Maar die wil nog niet van zijn zaden af. Het enige wat ik tot nog toe oogstte was een beetje stof.                                 Terug naar DitzSchrijft.nl

Geen schoolboeken

Op Curaçao zijn de leerlingen van de middelbare scholen in alle staten. Er zijn namelijk onvoldoende schoolboeken, waardoor docenten noodgedwongen lesgeven uit gekopieerde lesboeken. De leerlingen vinden dat zo irritant, dat ze afgelopen week het verplichte schooluniform thuislieten en uit protest in het zwart naar school gingen.

De boosdoener is de Stichting Studiefinanciering Curaçao (SSC), die voor de boeken moet zorgen. Of eigenlijk wijlen Helmin Wiels, die het “gratis onderwijs” heeft doorgedrukt waardoor SSC nu ineens de levering van de schoolboeken op haar bordje heeft gekregen.

De SSC is ook in Nederland actief. Zie daarvoor mijn artikel in Dagblad Trouw van 19 augustus 2013: Bursalen in NL

Terug naar DitzSchrijft.nl

1795 Slavenopstand Curaçao

Vandaag wordt op Curaçao de Grote Slavenopstand van 1795 herdacht. Morgen (en zondag 25 augustus) zal voor de 15e keer de jaarlijkse ‘Ruta Tula’ worden gelopen, een herdenkingstocht langs historische plekken van deze opstand, waarvan Tula de leider was. Daaraan zal ongetwijfeld ook Giovanni Abath weer deelnemen, die in de speelfilm Tula the Revolt (2013) een van de leiders van de opstand speelt.

Opname van de film Tula The Revolt, november 2012

Opname van de film Tula The Revolt met acteur Derek de Lint, november 2012.

Het uitkomen van deze film is belangrijk, omdat op die manier meer Nederlanders kennis kunnen nemen van hun gezamenlijke geschiedenis.

Voor de achtergronden van deze opstand, zie mijn artikel over de film in Trouw:                         Artikel Tula inTrouw

Terug naar DitzSchrijft.nl

 

De Vlaamse Westhoek

Wat zijn er dichtbij Nederland toch een mooie en rustige streken te vinden. Neem de Belgische Westhoek. Dat dit het dunst bevolkte gebied van heel Vlaanderen is, merk je goed wanneer je er met de fiets doorheen rijdt: rustige weggetjes en nauwelijks autoverkeer.

Een van de vele oorlogsbegraafplaatsen in de Westhoek

Een van de vele oorlogsbegraafplaatsen in de Westhoek

De streek was het middelpunt van het rauwe oorlogsgeweld tussen 1914 en 1918. Maar dat merk je pas wanneer je een van de 170 oorlogsbegraafplaatsen tegenkomt. En aan het feit dat er zo weinig bomen staan: de bomen die er begin 19e eeuw nog stonden, zijn allemaal gekapt voor de bouw van loopgraven.                              Terug naar DitzSchrijft.nl

Weg met de geiten

Stuur de geiten weg en de bomen en planten schieten als paddenstoelen uit de grond. Dat bleek op het eilandje Klein Bonaire, voor de kust van Bonaire. Ooit was dit 7 km² kleine eilandje bebost. Van al die bomen lieten de Hollanders, die Bonaire in 1636 innamen, weinig over. Roekeloos kapten ze bijna al het groen, waarna een orkaan in 1859 de rest wegvaagde. Bomen die daarna nog opkwamen, werden door loslopende geiten met de grond gelijkgemaakt.

Maar sinds de lokale natuurbeschermingsorganisatie Stinapa de geiten van het eiland heeft weggehaald, komt er weer het een en ander op. Daarbij heeft Stinapa het eiland een handje geholpen. Vanaf 2006 zijn vooral inheemse bomen aangeplant die schaars zijn en het gevaar lopen helemaal te verdwijnen.

bonaireOnlangs heeft ook de Koninklijke Landmacht een steentje bijgedragen aan de herbebossing van Klein Bonaire. Er werden gaten gegraven (zie foto), compost gemaakt en nieuwe bomen aangeplant. Zo keert het hoge groen langzaam terug.

Inmiddels is ook de Treurduif alweer gesignaleerd op Klein Bonaire. Nu de lora nog, ofwel de geelvleugelamazone. Deze papegaai komt alleen op Bonaire en Curaçao voor en was vroeger op Klein Bonaire te vinden.         Terug naar DitzSchrijft.nl

Vogelaarwijk op Curaçao

Er is vandaag veel te doen over het (gebrek aan) succes van de Vogelaarwijken in Nederland. Ook Curaçao kent een Vogelaarwijk. Hij heeft de fraaie naam Fleur de Marie en ligt tegen de wijk Scharloo aan, tot midden 20e eeuw een zeer chique buurt van Curaçao. Fleur de Marie is een zogeheten zelfbouwwijk, waar Shell-arbeiders vanaf de jaren twintig van de 20e eeuw houten huisjes neerzetten.

Fleur de Marie

Oud-premier Miguel Pourier (1938-2013) woonde als kleuter twee jaar in Fleur de Marie en hij bewaarde er goede herinneringen aan. Vanwege de aanleg van de Julianabrug begin jaren zestig werd een deel van Fleur de Marie afgebroken. Dat luidde het begin van de verloedering in.

Daaraan kwam een einde met een grondige opknapbeurt. Eind 2012 kon een geheel vernieuwd Fleur de Marie worden opgeleverd. Zie hiervoor mijn artikel in Trouw van 21 januari 2013: Fleur de Marie

Terug naar DitzSchrijft.nl

De Engelbron op Curaçao

Engelbron

Deze foto kreeg ik van Helma Maduro, bestuurslid van Vrienden van het Archief op Curaçao. Het lichtgekleurde pand rechts moet De Engelbron zijn, een enorm huis aan de Breedestraat dat in 1807 gekocht werd door Johannes Adrianus Engelbron(n). Het huis staat er niet meer en het is nog steeds onduidelijk wanneer het is gesloopt. Waarschijnlijk rond 1932, toen Otrobanda een markt kreeg aan de Naniesteeg. Op 24 oktober 1931 stond in de krant De Amigoe een klein berichtje over de nieuwe markt dat als volgt begint: “Nu het huis afgebroken is, blijkt, dat  aan grondwerk daar nog heel wat te doen is. Met dynamiet moet men zelfs de rotsen laten springen om den grond gelijk te maken.”

Maar we hebben nu een elk geval een beeld van het 18e-eeuwse huis dat tot 1882 in bezit bleef van nazaten van Johannes Engelbron en zo ook die naam kreeg. De ligging, pal aan de Breedestraat Otrobanda, klopt in elk geval met de kaart van Meijer uit 1865.Het uiterlijk komt ook overeen met de beschrijving in de oude koopaktes: een groot huis bestaande uit twee boven- en drie benedenwoningen, dertien afdaken en twee regenbakken.

Het pand grensde aan het huis dat later bekend stond als Centro Democraat, maar dat tegenwoordig helaas een bouwval is.

Terug naar DitzSchrijft.nl