Vandaag verscheen een interview met mij over Tuinieren in de Tropen in het Antilliaans Dagblad. Marjan Brouwers verzorgde het interview. Zie de pdf:
Elk hoofdstuk begint met een fraaie tekening. Dit is een Bougainvillea.
Na 21 jaar ligt er een geheel vernieuwde en uitgebreide versie van Tuinieren in de Tropen in de boekhandel:
Het ziet er- al zeg ik het zelf – schitterend uit. Ik zou zeggen, kijk zelf, de uitgever heeft een inkijkexemplaar: Inkijkexemplaar Tuinieren in de Tropen
Wat er nieuw is?
Het jaar 2019 wordt op Curaçao het jaar van het ka’i òrgel, een orgeltje dat vanaf het einde van de negentiende eeuw op het eiland werd geïmporteerd. In Europa was het een populair muziekinstrument en dat werd het ook op Curaçao. Het kleine orgel was gemakkelijk te vervoeren en was daardoor ideaal voor dansfeesten waar geen geld of ruimte was voor een heus dansorkest. Er was één bezwaar: met het orgel kwamen ook de muziekrollen mee, en daarop stond geen Antilliaanse muziek.
Begin twintigste eeuw bracht de Curaçaoënaar Horacio Sprock daar verandering in. Toen hij eind negentiende eeuw in Barquisimeto (Venezuela) woonde, leerde hij daar een Italiaanse expert in het ka’i òrgel kennen. Sprock toonde veel belangstelling voor het instrument, maar daar was de Italiaan niet van gediend. Daarom bedekte deze het orgel elke avond. Desondanks slaagde Horacio erin het geheim van het ka’i òrgel grotendeels te ontsluiten.
Eenmaal terug op Curaçao begon Horacio in 1912 met zijn broer Luis een ka’i òrgel bedrijf op Jongbloed. Zij maakten de orgels en verhuurden die voor feesten en partijen. De bekende Curaçaose musicus Rudolf Palm, shon Dòdò, zorgde voor de arrangementen van de Antilliaanse muziekstukken en componeerde ook voor het orgeltje.
Sprock was niet de enige die nieuwsgierig was naar de werking van het orgel. Serapio Pinedo (1922) was al vanaf zijn achtste geïnteresseerd in het ka’i òrgel. Hij weet nog hoe destijds het orgeltje op een garoshi (wagen) met een buriku (ezel) ervoor naar de feesten werd vervoerd.
Toen Pinedo, ook Shapu genoemd, wat ouder was, ging hij de orgeltjes zelf maken, gewoon door goed te kijken hoe ze in elkaar zaten. Hij vond het vooral belangrijk om zijn kennis hierover door te geven, dus gaf hij op zijn negentigste nog een cursus waarin de cursisten leerden de muziek op de rollen te zetten.
In de wijk Brievengat is de straat Kaya Horacio Sprock naar hem genoemd. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Bron: Musika Curaçao van Jeannette van Ditzhuijzen en Sinaya Wolfert
De Tafelberg. Wat weten we daar eigenlijk van? Van die afgeplatte berg die vanuit grote delen van Band’ariba te zien is. Zo dichtbij, maar toch ver weg, want we kunnen de berg niet beklimmen of bezoeken.
Ruim een jaar lang zijn fotografe Sinaya Wolfert en ik bezig geweest om dit onbekende stuk Curaçao in tekst en beeld vast te leggen, met als resultaat het (Engelstalige) boek Tafelberg and beyond. Het neemt je mee naar de oude plantages rond de Tafelberg, je beklimt als het ware de berg en ziet het schitterende panorama vanaf de top. Alsof je er zelf staat.
De foto’s en de teksten vertellen ook het verhaal van huidige en vroegere industriële activiteiten. Het verhaal van fosfaat en kalksteen, van Fuikbaai en de haven van Fuik, van de Santa Barbara plantage aan de voet van de Tafelberg en van het verlaten (fosfaat)dorp Nieuwpoort. Hoewel de straat met industriële gebouwen van weleer nu uitgestorven is, lijkt het alsof de oude machines en gereedschappen nog op de terugkeer van de arbeiders wachten.
Dit boek neemt je ook mee naar de laatste bewoners van Nieuwpoort en geeft een beeld van zijn buren: Groot Sint Joris en Fuik. Een onbekend stuk Curaçao ontwaakt.
Het boek zal niet in de boekhandel te koop zijn, dus reserveer nu je exemplaar!
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Dit jaar krijgen de groepen 7 en 8 op de Caribische Eilanden het zogenaamde Caribisch Denkboek voor 4 en 5 mei. Daarin is ook aandacht voor Janina de Marchena, die als 10-jarig meisje moest vluchten voor de nazi’s en over wie Marjan Brouwers en ik de roman Ren, Janina ren! schreven. Hieronder de pagina uit het boek. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Op de dag voor Palmpasen 2018 (25 maart) verscheen er een artikel van mijn hand in Trouw: Palmpasen trouw of volg deze link: Palmpasen in de tropen.
Pastoor Marc Hooijschuur zegent de palmtakken, foto: Sinaya Wolfert.
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Een schitterend interview met Enith Brigitha verscheen in het online magazine LaVida Curaçao. Je kunt het hier lezen (vanaf pagina 22):
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Enith Brigitha en ik waren vanaf 15 oktober op Curaçao om haar biografie te promoten. De foto’s spreken voor zich.
Alex Roose (initiatiefnemer van de biografie), Enith en ik op vliegveld Hato
Enith begroet haar tante na aankomst op 15 oktober 2017 op Curaçao
Enith heeft haar boek gesigneerd voor de Curaçaose minister van sport, Marilyn Alcalá-Wallé
Op bezoek bij Gerda Willems, directrice van de Curaçaose bibliotheek
Enith en Mavis Albertina na het tv-interview voor Nos Pais
Interview bij TeleKorsou
Bij Mensing’s Caminada stonden ze op 17 oktober in de rij voor een boek met handtekening
Enith en ik bij TVDirect
Leden van zwemvereniging de Sharks kwamen langs bij boekhandel Samsom
Ook bij boekhandel Bruna was er veel belangstelling voor Eniths biografie
Op Eniths voormalige zeilclub ging de biografie grif van de hand
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Enith Brigitha gaf vrijdagmiddag 29 september in Utrecht de aftrap van haar biografie: Zwemmen in de schaduw van doping. Dat gebeurde tijdens een congres van de KNZB, voor een volle zaal zwemmers. Vervolgens was het boek te koop en signeerde Enith voor haar talloze fans.
Tussendoor gaf ze ook nog een interview aan Langs de Lijn, van NOS Sport. Zie daarvoor: http://www.nporadio1.nl/nos-langs-de-lijn/onderwerpen/427133-50-jaar-langs-de-lijn-enith-brigitha
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Vandaag verscheen een artikel over de biografie van Enith Brigitha in de krant Tubantia: tubantia
Terug naar www.DitzSchrijft.nl