Dat is wel heel bijzonder: in een recensie in het Nederlands Tijdschrift voor Obstetrie en Gynaecologie word de sfeer van mijn boek Anyway (over de Curaçaose gynaecoloog Sergio Leon) zowaar vergeleken met die van de boeken van Gabriel Garcia Márquez. Een groter compliment kan ik (fan van Márquez) haast niet krijgen. recensie Anyway in NTOG Terug naar DitzSchrijft.nl
Frits Enschedé, kleinzoon van Mimi Rainer, Reinildis van Ditzhuijzen en de ambassadeur tijdens de boekpresentatie.
Een boek over een speurtocht naar de man achter literair geschreven liefdesbrieven. Dat is Liebesbriefe aus Lemberg, geschreven door mijn zusje Reinildis van Ditzhuijzen. Ze vond het stapeltje brieven met een lint eromheen in de kluis van het huis van de familie Enschedé in Wenen. Ze werd zo gegrepen door de poëtische stijl, dat ze op zoek ging naar de schrijver ervan, Herman Lilienfeld. Na reizen door heel Europa heeft ze zijn soms moeizame leven kunnen reconstrueren. Een prachtig boek, met veel foto’s, ook van Herman en Mimi Rainer, de vrouw aan wie de brieven waren gericht. De eerste exemplaren bood ze aan in de residentie van de Nederlandse ambassadeur in Wenen aan Reina en Frits Enschedé (kleinkinderen van Mimi Rainer) en aan ambassadeur Marco Hennis. Terug naar DitzSchrijft.nl
Op het Bonairiaanse strand van Boka Chikitu in het Washington Slagbaai National Park heeft een medewerker van Stinapa een -helaas dode- potvissenbaby aangetroffen. De Koga breviceps wordt zelden gespot op zee, dus voor de wetenschap is deze vondst heel bijzonder. Potvissen kunnen 3.5 meter lang worden en een gewicht van 400 kg bereiken. Deze pasgeborene is 1.20 meter lang. Uit eerdere onderzoeken van de maaginhoud van aangespoelde potvissen blijkt dat deze walvissensoort vooral inktvis eet. Terug naar DitzSchrijft.nl
Vandaag rolde Plus Magazine in de bus met daarin de reportage van Emile Luider en mijzelf over de Ierse Wild Atlantic Way. De foto’s doen deze 2500 kilometer lange autoroute recht: wat een ruigheid en wat een schoonheid. Een jaar geleden waren wij voor dit artikel op pad en het komt allemaal weer terug. Ziehier het artikel in Plus Magazine: WAW. Zie ook mijn bijdrage op deze site van 14 oktober 2014. Terug naar DitzSchrijft.nl
Ruim een jaar geleden ging premier Eman van Aruba in hongerstaking.
Mike Eman tijdens zijn hongerstaking
Waarom? Omdat Nederland volgens hem buiten zijn boekje ging door aan de gouverneur van Aruba een aanwijzing te geven: hij mocht de Arubaanse begroting niet van zijn handtekening voorzien. In de Nederlandse pers werd af en toe wat lacherig gereageerd op deze hongerstaking. Maar wat blijkt: volgens de Raad van State had Eman gelijk. Nederland handelde geheel onjuist en Aruba had het budgetrecht niet aan het College financieel toezicht hoeven overdragen, zoals Nederland eiste. Zie hiervoor nogmaals mijn interview over deze kwestie met staatsrechtsgeleerde Arjen van Rijn in Trouw op 17 juli 2014: interview Van Rijn. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Een operatie zonder narcose. Tot de eerste helft van de 19e eeuw was dat heel normaal. Totdat in Amerika voor het eerst ethernarcose werd gebruikt. Dat was in 1846 en een jaar later ging op Curaçao al de eerste patiënt met deze verdoving onder het mes. Voor nog meer leuke weetjes rondom opereren op Curaçao, lees mijn artikel in de Ñapa van 5 september 2015: operaties Curaçao. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Het spande erom: Sint Maarten was woedend omdat de Nederlandse politiechef elke samenwerking met de Sint-Maartense politie afwees. De politie zou te corrupt zijn voor samenwerking. Dat was tegen het zere been van Sint Maarten. Na spoedoverleg in Nederland kreeg Sint Maarten zijn zin: er wordt gewoon samengewerkt. Waarom Sint Maarten dat zo belangrijk vindt. lees je in mijn interview met de minister van justitie, Dennis Richardson: interview Richardson Trouw.
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Het was in de 19e eeuw geen pretje 
om krankzinnig verklaard te worden. Vanaf dat moment zat je op het Rif opgesloten, soms vastgebonden aan een ketting. De toestand van de krankzinnigen zou deerniswaardig zijn en pas toen David Ricardo Capriles in 1882 de leiding kreeg over het krankzinnigengesticht, kwam daar een klein beetje verandering in. Maar het bleef behelpen, zoals uit bijgaand artikel van mijn hand in de Curaçaose Ñapa blijkt: krankzinnigenzorg
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Er is weer gedoe in de pers over Sint-Maarten. Zodra het woord corruptie valt, zijn de media er als de kippen bij, voor ander, “gewoon” nieuws is zelden plaats.
Trouw verzocht mij om de Sint-Maartense 
minister van justitie, Dennis Richardson, te interviewen over de rel die is ontstaan. Lees dat interview plus een artikel van Han Koch dat op dezelfde pagina stond: trouw 20 aug 2015.
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Het historische landhuis Rooi Catootje heeft lange tijd als bibliotheek en archief gediend.
De gloednieuwe bibliotheek die in 2010 in gebruik werd genomen.
Een van de fraaiste bibliotheken/archieven van Curaçao is de Mongui Maduro Library. Salomon Abraham Levy Maduro, geboren in 1891 en beter bekend als Mongui, verzamelde al vanaf zijn veertiende jaar alles wat met de Antillen en het Jodendom te maken had. Hij had op een gegeven moment 500 documentatiemappen en in een notitieboekje, dat hij altijd bij zich droeg, noteerde hij de trefwoorden die daarbij hoorden.
Vanaf circa 1964 is Daphne Labega, voormalig directrice van de Openbare Bibliotheek op het eiland, begonnen met het catalogiseren van al zijn boeken, krantenknipsels, uitnodigingen, menukaarten en tijdschriften.
Intussen groeide de collectie door en dochter Ena Dankmeijer-Maduro en haar moeder Lou besloten in 1969 alles vanuit het woonhuis op Scharloo over te brengen naar het dan leegstaande landhuis Rooi Catootje, sinds midden 19e eeuw in bezit van de familie. In 1974 werd de bibliotheek ondergebracht in de stichting S.A.L. (Mongui) Maduro.
Ook het landhuis werd te klein en daarom werd besloten tot nieuwbouw. In 2010 opende Ena Dankmeijer naast het landhuis een gloednieuw bibliotheekgebouw. Pluspunt voor de onderzoekers: het hele gebouw is gekoeld. Nadeel? Je zit niet meer tussen en aan de historische meubelen te werken, zoals ik hier rond 2009: 
Terug naar www.DitzSchrijft.nl