Op zaterdag 3 december besteedde het Antilliaans Dagblad op Curaçao ruim aandacht aan het fotoboek van Sinaya Wolfert en mij: Once upon a time in Curaçao.
Once upon a time en Run, Janina, Run! naast elkaar bij Mensing’s Caminada
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Dinsdagochtend kregen Marjan Brouwers en ik het bericht van Schrijverspunt dat onze roman Ren, Janina, ren! de Schrijverspunt Stimuleringsprijs 2016 heeft gewonnen. Daar zijn we uiteraard erg blij mee, al is het maar vanwege de extra publiciteit die dit genereert: in de Curaçaose Amigoe, in het Antilliaans Dagblad, op Radio Dolfijn FM (Curaçao), in Tubantia (zie krantenknipsel), op Radio Noord en nog zo wat websites en weekkranten. Alle mensen die op ons boek hebben gestemd: Hartelijk dank! Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Het is een drukke week. Na ons optreden in de bibliotheek van Almelo treden we aan in Borne. Op donderdag 27 oktober, tijdens de avond ‘Borne doet poëzie’, vertellen Marjan Brouwers en ik over de achtergronden van Ren, Janina, ren!. ‘Borne doet poëzie’ begint om 20 uur. Andere gasten zijn de Enschedese stadsdichter Jovan Bilbija, Natasja Valletta en Bart Guichelaar met flamencomuziek en poëzie en Cees Brekelmans eveneens met poëzie.
Bovenzaal Kulturhus Borne, Marktstraat 23 in Borne. Toegang: 5 €.
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Naar aanleiding van onze roman Ren, Janina, ren! organiseert de Openbare Bibliotheek Almelo op woensdag 26 oktober de thema-avond “Kinderen op de vlucht”. Linda Hilberink, stadsredacteur van TC Tubantia, spreekt deze avond zowel met ons, de auteurs als met een Syriër die als kind gevlucht is. Richard Okken van Vluchtelingenwerk vertelt over de huidige
De auteurs met Janina, mei 2016.
vluchtelingenproblematiek en in het bijzonder over het actuele vraagstuk van kinderen als vluchteling. De Syrische vluchteling Jawat zal de avond muzikaal opluisteren, hij bespeelt de saz, een snaarinstrument. Verder is er die avond op een groot scherm een kort interview te zien met de nog levende Janina Katz. Natuurlijk is het boek Ren, Janina, ren! ook te koop.
De avond begint om 19:30 uur, de toegang bedraagt 5 €, maar een deel van de opbrengst gaat naar Vluchtelingenwerk Almelo. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Het wordt nu echt spannend, sinds eergisteren staat Ren, Janina, ren! in de top-3 van de Schrijverspunt Stimuleringsprijs. Nog negen dagen te gaan…. Gelukkig krijgen we veel positieve reacties van lezers, die maar al te graag op ons boek stemmen.
Hierboven: twee van de drie genomineerde boeken voor de Schrijverspunt Stimuleringsprijs. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Na een maand van stemmen verzamelen is het gelukt: Ren, Janina, ren! staat op de short list van de Schrijverspunt Stimuleringsprijs. Het begon met 29 genomineerde boeken, daarvan zijn er nog vijf over. Gedurende de hele maand oktober kan er nog gestemd worden op: Stimuleringsprijs.
We hopen natuurlijk met onze roman over Janina de Marchena-Katz nummer 1 te worden. De vluchtelingen van toen en nu verdienen dat! Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Onze roman Ren, Janina, ren! staat op de long list van de Schrijverspunt Stimuleringsprijs. Als we veel stemmen verzamelen, maken we een kans om op de short list te belanden. Stemmen kan tussen 1 september en 1 oktober hier: www.schrijverspunt.nl/stimuleri…/7657-ren-janina-ren.
Schrijverspunt wil de beste boeken van debuterende en minder bekende auteurs extra aandacht geven. Het zou natuurlijk prachtig zijn als Ren, Janina, ren! de door Schrijverspunt ingestelde prijs wint.
Mochten we na de eerste stemronde op de short list komen, dan volgt een tweede stemronde.
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Een vermoeide “slaaf” tijdens de opnames voor de film Tula, the Revolt (2012)
Vandaag wordt op Curaçao de opstandige slaaf Tula herdacht, in 1795 een van de leiders van de grote slavenopstand. In Nederland is het verhaal van deze opstand nog weinig bekend, al is er inmiddels wel een drietal steden met een straat die naar hem is vernoemd.
Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Onze roman Ren, Janina, ren! wordt ook in Suriname gelezen. We kregen een lovende recensie in Parbode Magazine van deze maand, een Surinaams opinieblad. Enkele citaten:
‘Het leven in Polen wordt op een beeldende manier weergegeven, met veel aandacht voor de typisch Joodse gebruiken. Door de wisselingen in perspectieven, tussen bijvoorbeeld moeder Bertha en bobe Dwora, krijgen de familieleden een gezicht, en des te treffender is de inbreuk op het vertrouwde Poolse leven gebracht, die eerst de Russen en dan de Duitsers teweegbrengen.’
‘De aanvullingen bij de meeste hoofdstukken met foto’s uit het archief van de familie Katz zijn een absolute toevoeging.’
‘… door de biografische achtergrond krijgt het geheel een extra dimensie.’ Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Slechts weinigen weten hoe het Scheveningse Madurodam aan zijn naam komt. Je denkt al gauw dat Maduro een ander woord voor miniatuur is. Samen met het bekende achtervoegsel ‘dam’ kom je zo vanzelf op de naam voor dit Nederlandse amusementsstadje.
Mooi niet. Madurodam is
genoemd naar de Curaçaose verzetsheld George Maduro, die vandaag 100 jaar geleden werd geboren. Deze Leidse rechtenstudent maakte zich tijdens de Tweede Wereldoorlog zo verdienstelijk dat koningin Wilhelmina hem in 1946 postuum onderscheidde met de Militaire Willemsorde.
Maar hoe komt onze nationale attractie aan de naam van een Curaçaose oorlogsheld? En wat deed die Curaçaoënaar trouwens in Nederland? Eerst maar het antwoord op de laatste vraag. Als tienjarige vertrok George, telg van een oud joods zakengeslacht, naar Nederland, waar hij na de middelbare school naar Leiden vertrok om er rechten te studeren.
In 1936 volgde Maduro als dienstplichtige een opleiding tot reserve‑officier. De Tweede Wereldoorlog was in 1940 amper uitgebroken, of Maduro moest zijn leidinggevende capaciteiten bewijzen. De Duitsers hadden op dat moment de Villa Dorrepaal bij Rijswijk in handen, en aan Maduro de opdracht hen ervan te weerhouden Den Haag in te nemen. Met gevaar voor eigen leven leidde hij een peloton van vijftien man. Door met één mitrailleur telkens vanaf een andere plek te vuren, leek het net leek alsof hij over veel meer mitrailleurs beschikte: de Duitsers kozen het hazenpad.
Kort daarna sloot Maduro zich bij het 
verzet aan, maar hij werd opgepakt. Na zijn vrijlating in december 1941 dook hij onder en hielp hij piloten via Spanje en Portugal naar Engeland. De Gestapo kreeg hem in 1943 opnieuw te pakken toen hij probeerde zich bij de Nederlandse strijdkrachten in Engeland aan te sluiten.Hij overleed op 9 februari 1945 in het concentratiekamp Dachau aan vlektyphus.
Hoe komt Madurodam nu aan zijn naam? Zijn ouders, Joshua en Rebecca Maduro, waren kapot van de dood van hun enige zoon. Ze wilden graag de herinnering aan George in Nederland levend houden, met een blijvend monument verbonden aan een goed doel. Hun vriendin Beppie Boon‑van der Starp bracht hen op het idee van een ministad, die in Engeland al bestond en waarvan de opbrengsten ten goede kwamen aan ziekenhuizen in Londen. Zo ontstond Madurodam waarvoor de Maduro’s een startkapitaal van 100.000 gulden leverden, een fors bedrag in de naoorlogse jaren.
Het goede doel werd een studentensanatorium. Dat bestaat niet meer, maar nog steeds keert Madurodam jaarlijks een deel van de opbrengst uit aan goede doelen. Precies zoals de Maduro’s het voor hun zoon wensten. Terug naar www.DitzSchrijft.nl