Vandaag rolde Plus Magazine in de bus met daarin de reportage van Emile Luider en mijzelf over de Ierse Wild Atlantic Way. De foto’s doen deze 2500 kilometer lange autoroute recht: wat een ruigheid en wat een schoonheid. Een jaar geleden waren wij voor dit artikel op pad en het komt allemaal weer terug. Ziehier het artikel in Plus Magazine: WAW. Zie ook mijn bijdrage op deze site van 14 oktober 2014. Terug naar DitzSchrijft.nl
De huidige pier van Karels Beach Bar
De Sea Turtle Club Bonaire en Stenapa zijn dolblij: de rechter vindt dat er onvoldoende onderzoek is gedaan naar de ecologische gevolgen van een nieuwe pier bij Karels Beach Bar op Bonaire. En dus gaan de plannen daarvoor (voorlopig?) niet door. Dat betekent dat het koraalrif rond Bonaire weer even rustig kan ademhalen, zonder dat het puin en vuilnis over zich heen krijgt. Het onderwaterpark van Bonaire is een van de weinige plekken in het Caribisch gebied waar het koraalrif nog in alle schoonheid en ongereptheid te bewonderen is. Het trekt dan ook talloze duikers en snorkelaars uit de hele wereld aan. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
Het moest maar eens afgelopen zijn met de vervuilde wegen van Curaçao, vonden huisarts Alex Roose, brandweerman Luthwin Cicilia en Hendrik Ignacio. Samen ontdeden ze een twee kilometer lange straat van bermvuil. Vrijdag doopten ze deze straat de Tene Korsou Limpi-straat, ofwel: de Houd Curaçao Schoon-straat.
Curaçao is berucht om de illegale vuilstort langs de kant van de weg. Hoewel veel supermarkten al geen plastic tasjes meer aanbieden, zie je het bekende witte plastic nog overal in de bermen en bij de stranden liggen. Geflankeerd door blikjes, flessen, plastic bekertjes en andere rotzooi zoals afgedankte ijskasten of wasmachines. De initiatiefnemers haalden alleen al in de Tene Korsou Limpi-straat meer dan honderd grote plastic zakken met vuilnis op.
Ze betrokken de nabije school, het Kolegio Santa Clara, bij hun project, door de leerlingen van groep 8 in 32 talen de tekst Houd Curaçao Schoon op evenzovele bordjes te laten schilderen. Een herinnering voor iedereen om geen blikjes, plastic bekertjes of bierflesjes op straat te gooien.
Toch lag er op de ochtend van de onthulling van het straatnaambordje alweer het nodige plastic en vuilnis langs de kant van de weg. Vechten tegen de bierkaai dus?
Alex Roose spreekt de pers, leerlingen van het Kolegio Santa Klara en belangstellenden toe.
Roose: “Misschien, maar we hebben wel de kinderen van de school bereikt, door hen die bordjes te laten schilderen. Die hangen nu om de zoveel meter aan elektriciteitspalen. En we willen hiermee duidelijk maken dat dit zo echt niet langer kan. Er moet een wet komen die illegale vuilstort strafbaar maakt.”
De huisarts ziet de vuile wegen van het eiland niet alleen als schadelijk voor het toerisme, hij noemt ook het gevaar voor de volksgezondheid. “Vervuiling is veel slechter dan we denken. Het faciliteert ziektes zoals chikungunya, waarvan nu één op de vier Curaçaoënaars last heeft. De bestrijding van deze ziekte begint niet met het sproeien van muggengif over broedplaatsen, omdat muggen de ziekte overbrengen, maar met het voorkomen dat er broedplaatsen worden geschapen. Het voorkomen van vervuiling dus.”
De initiatiefnemers zijn zelf ook illegaal bezig geweest: de straatnamencommissie heeft de straat nog geen naam gegeven, dus de door hen gegeven naam is allesbehalve officieel. Desondanks hopen ze vurig dat de straat Tene Korsou Limpi-straat mag blijven heten. Terug naar www.DitzSchrijft.nl
foto: Dos Winkel. Uit: Oog op Aruba Bonaire Curaçao
Bij de twintigste loratelling op Bonaire zijn ruim 1000 exemplaren geteld. Vorig jaar waren het er nog een dikke 850. De bescherming van deze bedreigde inheemse papegaai lijkt dus te werken.
De enigen die niet blij zijn met de toename van lora’s zijn de eigenaren van vruchtbomen. Hongerige papegaaien willen daar graag van snoepen. Inmiddels heeft de Bonaireiaanse natuurbeschermingsorganisatie Stinapa herbebossingsprojecten opgezet, zodat de lora’s elders op het eiland voldoende voedsel vinden. terug naar www.DitzSchrijft.nl
Op Curaçao eindigen bierflesjes en lege drankblikjes vaak in de berm. Net als de witte plastic hemdtasjes, die in stekelige cactussen blijven hangen of in zee worden geblazen. Zaterdag 20 september gaan ruim 2.000 vrijwilligers die rotzooi massaal opruimen. Net als vorig jaar.
Tientallen stranden, kilometers natuur en het rif onder water worden zaterdag ontdaan van zwerfvuil. In 2013 leverde deze Curaçao Clean Up in vier uur tijd bijna 500.000 kilo afval op. En het helpt, zegt Reyeanne Goilo van de organisatie. Volgens haar zijn veel schoongemaakte plekken van vorig jaar schoon gebleven of in elk geval schoner dan voorheen.
“Ook omdat we aandacht besteden aan bewustwording en educatie. Dit jaar zijn we in de buurten op zoek gegaan naar actieve burgers, omdat we willen dat mensen zich zelf verantwoordelijk voelen voor het schoonhouden van hun buurt en van ons eiland. Verder organiseren bijvoorbeeld bedrijven nu regelmatig schoonmaakacties. Dat is voor ons een teken dat mensen bewuster aan het worden zijn en dat het eiland de goede kant op gaat.”
Ze geeft toe dat sommige vrijwilligers dit jaar niet meedoen omdat er nog steeds geen milieuwetten zijn. “Zij vinden het dweilen met de kraan open. Dat respecteren we, al delen we hun mening niet. We hopen juist dat de ruim 2.000 deelnemers aan de Clean Up een duidelijke boodschap afgeven aan zowel de vervuilers als de regering.”
Update 28 september: De 2.500 deelnemers aan de CleanUp hebben ‘slechts’ 240.000 kilo afval opgehaald. De helft van vorig jaar. De organisatie ziet dit als een bewijs dat Curaçao schoner is geworden. Terug naar DitzSchrijft.nl
Op de zaterdag voor Pinksteren verscheen een uitgebreid artikel van mij over Green Force Curaçao in de Curaçaose Ñapa. Wie meer wil weten over de drijfveren van Timo Brouwer, maar ook over de tegenwerking die hij krijgt, leze GreenForce Ñapa
Terug naar DitzSchrijft.nl
De twee eilanden Bonaire en Curaçao liggen vlak bij elkaar. Bonaire valt rechtstreeks onder Nederland, Curaçao heeft een eigen regering. Dat verschil is merkbaar wanneer het om recycling gaat. Op Bonaire verstrekt Nederland subsidies, op Curaçao regelt Timo Brouwer in z’n eentje dat plastic en blikjes worden ingezameld en verwerkt. Lees het artikel over dit onderwerp van Janita Monna en mijzelf in dagblad Trouw: Recycling Bon en Cur en Recycling Bon en Cur2.
GreenForce Curaçao zorgt voor afvalbakken op de stranden van Curaçao (foto: GreenForce)
Terug naar DitzSchrijft.nl
Op een kunstmatig eiland op Bonaire, te midden van de roze flamigo’s, zijn de laatste weken tientallen sterns neergestreken. Ze werden gelokt door houten soortgenoten, die werknemers van Cargill Bonaire (dat zout oogst en verwerkt) hebben gemaakt. Inmiddels, medio mei 2014, broeden er meer dan negentig paartjes Amerikaanse Dwergsterns (Sternula antillarum) en twee paar Visdieven (Sterna hirundo).
De lokvogels staan op een kunstmatig broedeiland, waar de sterns in alle rust kunnen broeden. Dat is wel nodig ook, want de vogels broeden in kolonies op de grond en zijn dus zeer kwetsbaar voor rovers zoals katten en ratten. Bonaire is de eerste plek in het Caraïbisch gebied waar deze aanpak wordt toegepast. Een deel van het gebied waar het kunstmatige eilandje ligt is wettelijk beschermd onder het internationale Ramsar-verdrag. Terug naar DitzSchrijft.nl
Het Duitse Goslar, aan de rand van de Harz is een beeldschoon stadje 
met een keur aan vakwerkhuizen. Maar we wilden ook wel iets van de omgeving zien, het liefst per fiets. Dus togen we naar Hans Speed, de enige zaak die fietsen zou verhuren. Deze winkel zegt vanaf 10 uur open te zijn, maar was om 11 uur nog steeds gesloten. Gelukkig zagen we vlakbij een andere fietsenzaak – de firma Ansorge – die alleen e-Bikes verhuurde. Dat bleek een goede keuze, want de heuvels zijn met een gewone fiets weliswaar ook te beklimmen, de luxe van een accu die met je mee trapt, is natuurlijk nooit weg.
Dus daar gingen we dan langs zoet geurend
koolzaad en door de bossen van de Harz. Bij de VVV hadden we een brochure ontvangen met diverse fietsroutes. Gratis, maar volgende keer betalen we liever. De routebeschrijving was af en toe zo beroerd, dat we er zonder links en rechts navragen niet uitkwamen. Dat kan beter. Desondanks was het een zeer aangename fietstocht. Als ze volgende keer nog geen knooppuntensysteem hebben, kopen we een goede kaart. Terug naar DitzSchrijft.nl
Sinds ik op Curaçao ’s nachts op pad ben geweest met een vleermuizenonderzoekster, heb ik een passie voor vleermuizen
Langneusvleermuis
ontwikkeld. Het zijn kleine beestjes, die al van het minste of geringste schrikken en door veel mensen eng gevonden worden. Ten onrechte trouwens.
Nu blijkt dat die vliegende muisjes forse afstanden kunnen afleggen. Vorige maand zijn vier Langneusvleermuizen (Leptonycteris curasoae), die op Aruba en Bonaire waren geringd, in Venezuela gevangen door een team van wetenschappers. Dat gebeurde onder leiding van Dr. Jafet Nassar van het Venezolaanse Instituut voor Wetenschappelijk Onderzoek dicht bij de stad Coro in de staat Falcón. Er waren altijd wel vermoedens dat vleermuizen verder kwamen dan hun eigen eiland, maar nu is er dus zekerheid.
Deze vangsten tonen aan dat het niet gaat om gescheiden populaties voor de eilanden en het vasteland, maar dat er een meta-populatie is voor de gehele eco-regio.
De ontdekking is het resultaat van meer dan vijf jaar wetenschappelijk onderzoek door STINAPA Bonaire, CARMABI, Arikok National Park (verenigd in ‘The Bat Conservation Program of the ABC islands PPRABC), het Venezolaanse Instituut voor Wetenschappelijk Onderzoek en een lange lijst vrijwilligers en ondersteunende organisaties. Meer dan 6000 individuele vleermuizen zijn gevangen en geringd. Terug naar DitzSchrijft.nl