Categoriearchief: Antilliaanse Eilanden

Nederland schoffeert Aruba

Soms begrijp je de Nederlandse politici niet. Hebben ze in het koninkrijk één eiland – Aruba – dat dol is op Nederland, graag met Nederland samenwerkt en geen geld wil krijgen van Nederland, en wat doet de politiek? Zich bemoeien met de financiële autonomie van dat eiland. Het zou volgens Nederland wel eens failliet kunnen gaan, als het financiële beleid zo wordt voortgezet. Tja, jammer, maar in 1954 is nu eenmaal afgesproken dat elk land binnen het koninkrijk zijn eigen binnenlandse beleid mag bepalen.kaart aruba

Een compromis leek gevonden in een commissie met daarin leden van zowel Aruba als Nederland, die samen nog eens goed naar die begroting zouden kijken. Maar binnen een week bleek dat Nederland geen Arubanen in de commissie wilde. Toen brak de hel los en ging premier Mike Eman in hongerstaking, ongetwijfeld een unicum.

Dat duurt nu al zes dagen en er lijkt nog geen schot in de zaak te zitten. De ministers Plasterk en Rutte houden de poot stijf, want toegeven dat ze fout zitten is natuurlijk wel moeilijk. Dát ze fout zitten, is overduidelijk. Zie mijn interview in Trouw met staatsrechtsgeleerde Arjen van Rijn: interview Van Rijn     Terug naar DitzSchrijft.nl

Dag van de Vlag

Vandaag hebben alle Curaçaoënaars een vrije dag. Op 2 juli wordt namelijk de Dag van de Vlag gevierd, officieel genaamd: dia di himno i bandera (dag van het volkslied en de vlag).
Tegenwoordig is Curaçao een land en is een eigen vlag dus heel gewoon. Maar in 1983, toen de nieuwe vlag op 2 juli feestelijk werd gepresenteerd, was een vlag niet per se noodzakelijk. Curaçao maakte deel uit van de Nederlandse Antillen en dat land had al een vlag. Maar de eilanden wilden natuurlijk hun eigen identiteit uitdragen en zo werd in 1981 een ontwerpwedstrijd uitgeschreven voor een Curaçaose vlag.
vlag CuraçaoWinnaar van die wedstrijd was Maarten den Dulk met een symbolisch vlagontwerp:
De bovenste blauwe baan symboliseert de hemel, de onderste baan de zee die het eiland aan alle kanten omsluit. De blauwe kleur staat ook symbool voor de trouwhartigheid van het Curaçaose volk. De gele band verwijst naar de felle zon  en het vrolijke karakter van de Curaçaoënaar. De grote ster staat voor Curaçao en de kleine voor Klein-Curaçao. Tot slot verwijzen de vijf punten van de sterren naar de vijf continenten waar de verschillende bevolkingsgroepen van Curaçao vandaan komen. De sterren zijn tevens het symbool van vertrouwen, hoop en verwachting. De witte kleur ervan wijst op het streven naar vrede en geluk.   Terug naar DitzSchrijft.nl

Nogmaals Green Force Curaçao

Op de zaterdag voor Pinksteren verscheen een uitgebreid artikel van mij over Green Force Curaçao in de Curaçaose Ñapa. Wie meer wil weten over de drijfveren van Timo Brouwer, maar ook over de tegenwerking die hij krijgt, leze  GreenForce Ñapa

Logo Green ForceTerug naar DitzSchrijft.nl

 

Recycling in de West

De twee eilanden Bonaire en Curaçao liggen vlak bij elkaar. Bonaire valt rechtstreeks onder Nederland, Curaçao heeft een eigen regering. Dat verschil is merkbaar wanneer het om recycling gaat. Op Bonaire verstrekt Nederland subsidies, op Curaçao regelt Timo Brouwer in z’n eentje dat plastic en blikjes worden ingezameld en verwerkt. Lees het artikel over dit onderwerp van Janita Monna en mijzelf in dagblad Trouw: Recycling Bon en Cur en Recycling Bon en Cur2.

GreenForce Curaçao zorgt voor afvalbakken op de stranden van Curaçao (foto: GreenForce)

GreenForce Curaçao zorgt voor afvalbakken op de stranden van Curaçao (foto: GreenForce)

Terug naar DitzSchrijft.nl

 

Een Curaçaose tennisser wint Roland Garros

Laat je niet in de luren leggen. De meeste media hebben het over de Nederlandse tennisser Jean-Julien Rojer, maar hij is gewoon geboren op Curaçao en heeft ook een echt Curaçaose

Foto: si.robi

Foto: si.robi

naam. Nu hij eerste is geworden in het gemengd dubbel op Roland Garros, zal Nederland hem wel weer claimen als Nederlander en zijn Curaçaose afkomst wijselijk onder het tapijt vegen. Een beroepsboef zoals Gwenette Martha wordt daarentegen meteen als Curaçaoënaar weggezet. Daar wil Nederland niets mee te maken hebben. Overigens: Jean-Julien woont in Amerika!                  Terug naar DitzSchrijft.nl

 

Porto Marie genomineerd

Els Langenfeld, de schrijfster van Porto Marie, overleed bijna een jaar geleden. Haar boek was net uit. Deze week kwam het bericht dat dit boek, met drie korte, historische verhalen over de Curaçaose plantage Porto Marie, door de Nederlandse TaalUnie is Porto Mariegenomineerd voor de Inktaap 2015. De Inktaap is dé literaire jongerenprijs van het Nederlandse taalgebied, waarbij leerlingen uit het hele Nederlandse taalgebied worden geconfronteerd met actuele literatuur, namelijk de winnaars van de Ako Literatuurprijs, de Gouden Boekenuil, de Libris Literatuur Prijs én de nominatie uit de Cariben. En dat is dus Porto Marie.

De korte verhalen gaan vooral over de gewone, gekleurde bewoners van Porto Marie. Het eerste verhaal speelt in 1738, het tweede in 1795 tijdens de grote slavenopstand op het eiland en het derde verhaal uit 1888 laat zien dat de gekleurde bevolking ook na de afschaffing van de slavernij in 1863 nog steeds een afhankelijke positie inneemt.

In het komende schooljaar vormen leerlingen in de leeftijd van 15 tot 18 jaar plaatselijke jury’s. Zij lezen de vier boeken, praten erover en kiezen uiteindelijk de winnaar die op 10 maart 2015 bekend zal worden.   Terug naar DitzSchrijft.nl

Broeden naast een lokvogel

Op een kunstmatig eiland op Bonaire, te midden van de roze flamigo’s, zijn de laatste weken tientallen sterns neergestreken. Ze werden gelokt door houten soortgenoten, die werknemers van Cargill Bonaire (dat zout oogst en verwerkt) hebben gemaakt. Inmiddels, medio mei 2014, broeden er meer dan negentig paartjes Amerikaanse Dwergsterns (Sternula antillarum) en twee paar Visdieven (Sterna hirundo).sterns De lokvogels staan op een kunstmatig broedeiland, waar de sterns in alle rust kunnen broeden. Dat is wel nodig ook, want de vogels broeden in kolonies op de grond en zijn dus zeer kwetsbaar voor rovers zoals katten en ratten. Bonaire is de eerste plek in het Caraïbisch gebied waar deze aanpak wordt toegepast. Een deel van het gebied waar het kunstmatige eilandje ligt is wettelijk beschermd onder het internationale Ramsar-verdrag.              Terug naar DitzSchrijft.nl

 

Gandelman geen Antilliaans oorlogsslachtoffer

Marco Gandelman Jos Rozenburg heeft jaren lang onderzoek gedaan naar Antilliaanse oorlogsslachtoffers. Wat blijkt, het zijn er niet 129, maar 166. Dat schrijft hij in zijn boek De  Antillen in de Tweede Wereldoorlog, dat net is uitgekomen. Op de website www.antillesatwar.com staan alle namen en gegevens die bekend zijn van de Antilliaanse oorlogsslachtoffers. Wie ontbreekt is Marco Gandelman. Navraag bij de auteur leert dat er in 1957 criteria zijn opgesteld, waaraan Marco niet voldoet. Deze in Polen geboren Asjkenazische jood kwam in 1929 met zijn ouders naar Curaçao, maar was (nog) geen Nederlander. Ook stond hij niet ingeschreven bij de burgerlijke stand op het eiland. En dan ben je volgens die criteria geen Antilliaans oorlogsslachtoffer.

In 1939 vertrok Marco, twintig jaar oud, naar Nederland, om in een jeshieve een opleiding tot rabbijn te volgen. In de oorlog diende hij vermoedelijk NA in WO2in het Nederlandse leger. Het Rode Kruis meldde in 1945 namelijk dat Marco gevangen had gezeten in een krijgsgevangenkamp in Cieszyn, op de grens van het huidige Polen en Tsjechië. Daar zou hij aan de tyfus zijn overleden.

Geen Nederlander, niet geboren op een van de Antilliaanse eilanden en niet ingeschreven bij de burgerlijke stand. Het blijven natuurlijk maar regeltjes. Voor veel Antillianen, en zeker voor de Asjkenazische joden op Curaçao, hoort ook Marco Gandelman tot de oorlogsslachtoffers die vandaag, op 4 mei, herdacht worden.   Terug naar DitzSchrijft.nl

Oranje op Curaçao

Oranje gevel CuraçaoVandaag vieren we de eerste Koningsdag. Althans in Nederland. Op Curaçao vieren ze het als vanouds op 30 april, omdat daar ook 1 mei een feestdag is. Wel zo handig, twee feestdagen achter elkaar.

Maar de oranjeliefde is er even groot, zo niet groter dan in Nederland. Na het nieuws van de aanstaande troonswisseling vorig jaar grepen redactie en directie van de Papiamentstalige krant Ultimo Noticia meteen de verfpot voor een feestelijke aankleding van hun historische pand. Met dit fraaie resultaat.  Terug naar DitzSchrijft.nl

 

Statia wil zijn wc terug

Sint Eustatius wil de Rijksvertegenwoordiger in Caribisch Nederland, Wilbert Stolte, niet zomaar laten gaan. Of hij zich maar aan zijn belofte wil houden en zorgen dat de schade aan een 18e-eeuwse muur met aangrenzend gemakhuisje op het eiland wordt hersteld. De suggestie komt van de St. Eustatius Monuments Foundation.

Stolte stapt per 1 mei vervroegd op. Hij werd in 2011 aangesteld om toezicht te houden op de integriteit van de bestuurders overzee, maar kwam vervolgens zelf in opspraak.

Op St. Eustatius nam men al afscheid van hem. Maar de

Walter Hellebrand bij de vernielde, historische muur.

Walter Hellebrand bij de vernielde, historische muur.

Monumentenstichting had nog een appeltje met hem te schillen. Want waarom was de gescheurde en omgevallen historische muur met 18e-eeuws gemakhuisje, midden in het beschermde stadsgezicht van Oranjestad, nog niet gerestaureerd? Bouwbedrijf MNO Vervat had deze tijdens de aanleg van de waterleiding flink beschadigd en in 2012 verzekerde Stolte dat die schade vergoed zou worden.

Walter Hellebrand, directeur van de Monumentenstichting: “Het zou een werkelijk positief gebaar zijn van Stolte en een blijvende nalatenschap van zijn functioneren als hij bewerkstelligt dat dit bijzondere historische bouwwerk wordt hersteld. Het gemak is één van slechts vier overgebleven bakstenen buitenprivaten op het eiland.”

De aanleg van de waterleiding werd gefinancierd met geld van de Europese Unie. Deze gelden werden lokaal gefaciliteerd door USONA (Uitvoeringsorganisatie Stichting Ontwikkeling Nederlandse Antillen), waarvan Stolte van 2008 tot 2011 penningmeester was.  Terug naar DitzSchrijft.nl