In het Engels heten ze lionfish, maar hun Nederlandse naam koraalduivel doet ze meer recht. Deze schitterend ogende vissen zijn namelijk echte duivels, omdat ze op den duur alle jonge vissen op het koraal wegvreten.
foto: Alain Feulvarch
En ja, zonder jonkies sterven de koraalvissen uit. De kleurrijke papegaaivissen bijvoorbeeld, maar ook coneys, kleine zeebaarzen die door de kustbewoners gegeten worden. Want de koraalduivel is niet kieskeurig als het om voedsel gaat. Hups, voor je het weet is een heel ecosysteem naar de knoppen. Op de Bahamas rekent men met een verlies aan jonge vissen van 80%, sinds de koraalvis er zijn gezicht liet zien. Want dit dier, ooit waarschijnlijk ontsnapt uit een aquarium, rukt in het Caribisch gebied steeds verder op.Hij heeft geen natuurlijke vijanden en dus heeft de mens zich tot zijn vijand nummer 1 verklaard.
Op de Benedenwindse Eilanden Curaçao en Bonaire is men tijdig begonnen met de bestrijding van de koraalvis. En met succes. Onderzoek toont aan dat het aantal koraalduivels in gebieden waar deze bejaagd worden 3 tot 4 keer lager is dan elders. Om van de nood een deugd te maken staat de koraalduivel inmiddels ook op het menu van menig Caribisch restaurant. Doe een goede daad en eet koraalduivel!
Om het de duikers die op koraalduivels jagen gemakkelijker te maken, hebben Carmabi en de Dutch Caribbean Nature Alliance een kaart online gezet waarop te zien wanneer en op welke plekken duikers op koraalduivels hebben gejaagd en hoeveel duivels er op die plekken nog aanwezig zijn. Zie hiervoor www.lionfishcontrol.org. Terug naar DitzSchrijft.nl
[foto’s: Ken Wong] Zaterdag 18 januari opende de foto-expositie Músika Curaçao in landhuis Bloemhof (Curaçao). De belangstelling was enorm. Zeker 400 mensen woonden de muzikale happening bij en het landhuis barstte bijna uit zijn voegen.Hoogtepunt was het onverwachte optreden van Makai Prudencia en Chin Behilia. Maar ook de mazurka’s van Wim Statius Muller en Robert Rojer gingen er goed in. Net als het trio van Randal Corsen, Eric Calmes en Pernell Saturnino (foto links), 
De Curaçaoënaar Jopi Hart schreef een fantastisch boek over de politieke verhoudingen op Curaçao. Spannend om te lezen, maar tegelijk schokkend omdat er zoveel parallellen met de huidige situatie zijn te trekken, vooral over de verwevenheid van politiek met drugscriminaliteit. Lees hier mijn interview met hem in de Ñapa, de zaterdagbijlage van de Curaçaose krant Amigoe (30/11/13): 
