Vandaag is het boek Músika Curaçao van de drukpersen gerold. Fotografe Sinaya Wolfert en ik hebben twee jaar gewerkt aan dit boek, dat een beeld geeft van de rijke muziektraditie op Curaçao. Het is vanaf half november 2013 te koop in Nederland, vanaf eind november op Curaçao. Terug naar DitzSchrijft.nl
Nog maar een kleine twee maanden, tot 7 december, kunnen we profiteren van de Grensland Express, het lijntje dat van Hengelo naar het Duitse Bad Bentheim rijdt. Fietsen mogen mee, dus wie zin heeft in een mooi tochtje, zie mijn artikel in Trouw: Grensland Express Grensland Express2 Terug naar DitzSchrijft.nl
Eén verdachte vaarbeweging op de radar was afgelopen weekeinde voldoende voor een geslaagde drugsvangst op Curaçao. De meldkamer van de kustwacht gaf de locatie door zodat er direct een razendsnelle boot naar toe kon.
Het bootje van de drugssmokkelaars werd op de kust geworpen. (foto: Kustwacht voor het Koninkrijk der Nederlanden in het Caribisch gebied).
Bij Bullenbaai, westelijk van Willemstad, probeerden de drugssmokkelaars nog weg te komen, maar de jongens van de kustwacht waren sneller. Sirenes loeiden over het water en er klonk een waarschuwingsschot. De smokkelaars konden geen kant meer op en de drugsboot strandde op de kust. Twee van de vier mannen ontkwamen, de andere twee werden aangehouden, inclusief 83 kilo cocaïne. Terug naar DitzSchrijft.nl
Drugssmokkelaars laten de Caribische eilanden steeds vaker links liggen. Ze vrezen de radar van de Curaçaose kustwacht, die actief is in het hele Caribische gebied.
De plaatsvervangend directeur van de Kustwacht voor het Koninkrijk der Nederlanden in het Caribisch Gebied, Hans Schreuder, vertelt dat er in 2006 een radar is aangeschaft voor Aruba, Bonaire en Curaçao. “Sindsdien “zien” we veel meer met als gevolg dat de drugssmokkelaars onze eilanden mijden. Of ze brengen kleinere porties van 20-50 kilo aan land om het risico te spreiden. Door de grotere pakkans is de straatwaarde van cocaïne op Curaçao zelfs gestegen.”
De in 1997 opgerichte kustwacht blijkt dus een succes. Aanvankelijk waren er nog strubbelingen met de toenmalige Antilliaanse minister van justitie Rutsel Martha, die doodleuk aankondigde dat de Antilliaanse politie en douane de kustbewaking wel op zich zouden nemen. Maar de samenwerking binnen het Koninkrijk is er uiteindelijk toch gekomen.
Onlangs is het werkterrein zelfs uitgebreid. Binnen de Command Task Group 4.4 werkt de kustwacht nauw samen met de Amerikanen, de Fransen en de Britten. “Gezamenlijk patrouilleren wij op de hele Caribische Zee. Met het stationsschip van de marine en vliegtuigen van de kustwacht.”
Met speciale apparatuur kunnen die vliegtuigen vanaf grote hoogte vaststellen of schepen drugs overladen op kleinere scheepjes. “Dan wordt de kustwacht gewaarschuwd en als het in de buurt van onze eilanden is, gaan wij erop af. Met snelle Super-RHIBS, met de kustwachthelikopter of die van het stationsschip. In het uiterste geval schieten we de motor van het drugsschip kapot. Twee jaar geleden hebben we zo samen met het stationsschip 4500 kilo gevangen en dit jaar nog 1300 kilo.”
Schreuder weet heel goed dat de drugsjongens op Curaçao de kustwacht in de gaten houden. Maar daar speelt hij op in. Wanneer de grotere schepen, de cutters, voor iedereen zichtbaar de haven verlaten, blijven ze soms dagen weg. Uit het zicht en ’s nachts zonder lichten, zodat onduidelijk is wat de plannen zijn. Ook de vliegtuigen en helikopters van de kustwacht mogen ’s nachts de verlichting uitschakelen.
“Maar ja, ook de georganiseerde misdaad heeft kapotte boten of mensen die hun afspraken niet nakomen. Dus soms wachten we dagenlang voor niks, terwijl er volgens onze informatie wel iets te gebeuren stond.”
CIJFERS: drugsvangsten in kilo’s door de Kustwacht voor het koninkrijk der Nederlanden op alle zes Antilliaanse eilanden samen (dit betreft alleen de vangsten binnen de territoriale wateren):
2005 2462,7
2006 1235
2007 960,1
2008 1001,1
2009 760,3
2010 274,38
2011 636
2012 854
2013 623 (t/m oktober)
Zie ook het bericht: “Geslaagde drugsvangst bij Bullenbaai”. Terug naar DitzSchrijft.nl
Sint Maarten is boos omdat de Rijksministerraad aan de gouverneur opdracht heeft gegeven om een onderzoek in te stellen naar mogelijke corruptie. “Maar dat onderzoek zouden we zelf al doen”, vertelt minister van justitie Dennis Richardson. Ik interviewde hem voor het dagblad Trouw en daarin uit hij zijn ongenoegen over de gang van zaken.
“Volgens het Statuut van het koninkrijk moet de koninkrijksregering aantonen dat er voldoende aanleiding is om in te grijpen; bijvoorbeeld wanneer de instituten op het eiland falen en Sint Maarten zelf niet werkt aan een oplossing. Maar dat doen we wel. We werken aan een eigen doorlichting en vroegen Transparency International om afzonderlijk onderzoek. Verder heb ik voorgesteld om grote overheidsopdrachten niet meer zonder nader onderzoek te verstrekken, zodat corruptie geen kans krijgt.” Zie: interview Richardson Terug naar DitzSchrijft.nl
Landhuis Klein Santa Martha is bijna uit de steigers. Het ligt midden op Curaçao en is bekend vanwege de moord op de onderwijzer Sabel tijdens de slavenopstand van 1795.
Jarenlang lag het er totaal vervallen bij, maar de huidige eigenaar, de stichting Monumentenzorg Curaçao, heeft het helemaal laten restaureren. De bedoeling is dat er een B&B in wordt gevestigd. Nu maar hopen dat voldoende toeristen de charme van dit fraaie, kleine landhuis weten te waarderen. Het uitzicht is in elk geval schitterend. Terug naar DitzSchrijft.nl
Hij werd 91 jaar, de Curaçaoënaar Julius Ph. de Palm. Velen kennen hem als de man achter de Encyclopedie van de Nederlandse Antillen. Ook was hij bekend als een van de Dichters van het Papiamentse lied. Onder de naam Julio Perrenal brachten De Palm, Pierre Lauffer en René de Rooy in 1943 de Papiamentstalige zangbundel “Cancionero Papiamentu” uit. Zij hoopten daarmee de waardering voor de eigen taal te vergroten. Op Band’abou, het westelijk deel van Curaçao, werden deze liedjes wel gespeeld, maar alleen het radiostation Curom durfde ze ook uit te zenden. Papiamentstalige muziek was destijds bepaald niet zo populair als nu, om het zacht uit te drukken.
In 1979 bracht de Bezige Bij een heruitgave uit van deze bundel. In de uitgave van 1943 stonden namelijk geen melodieën afgedrukt bij de tien liedjes. Daarom heeft Jules de Palm ze voorgezongen aan de Curaçaose gitarist Julian Coco, waarna deze de muziek noteerde.
Veel voormalige Antilliaanse studenten kennen De Palm van het Centraal Bureau Toezicht Curaçaose Bursalen (CBTCB), dat hij oprichtte en waar hij jarenlang aan het hoofd stond. Zie ook: http://caraibischeletteren.blogspot.nl/2013/10/jules-de-palm-1922-2013.html Terug naar DitzSchrijft.nl